Rottweiler z natury jest psem obronnym i agresywnym wobec intruzów. Według wzorca jest to pies o zrównoważonej psychice, wymagający odpowiedniego i konsekwentnego podejścia. Pewność siebie jest główną cechą charakteru tej rasy, podobnie jak upór, samodzielność czy skłonność do dominacji (ujawnia się to szczególnie u samców). Hodowla angielskiego Foxhounda zawsze była i do dziś pozostaje w rękach właścicieli, którzy w bardzo staranny sposób prowadzili zapisy dokonań hodowlanych. Następnie Angielski Kennel Club opublikował tymczasowy wzorzec Foxhounda. FCI uznało rasę w 1964 r. W Wielkiej Brytanii jest około 350 sfor tej rasy. Alfa — wielki, brązowy pies z ciemnymi znaczeniami, pies górski z estrela (znany również jako Wschód) Beta — puchata, biała suczka, kuvasz (znana również jako Lawina) Zaspa — muskularny, biały pies o grubej sierści, polski owczarek podhalański Luka — szaro-srebrna, pręgowana suczka, pies z Castro Laboreiro Sasha — trójkolorowa suczka o długiej sierści, aidi Sacha BERNEŃCZYKI Z "NADMORSKIEJ PRZYGODY". HODOWLA PROWADZI SPRZEDAŻ SZCZENIAKÓW TYLKO RODOWODOWYCH I KRYCIA SUK TYLKO HODOWLANYCH. W dniu 24.12.2022 r, nasza Pirenejka (Pirenejski Pies Górski)Ch.Pl, Mł.Ch.PL.MAJA Nadmorska Przygoda urodziła szczeniaczki, są pieski i suczki, ojcem został CH.PL,Mł.Ch.Pl. Mł.Zw.Pl. FANDANGO MAHATMA-LA PIRENEJSKI PIES GÓRSKI CHARAKTER I USPOSOBIENIE: Pirenejski pies górski to zwierzę stworzone do pilnowania stad owiec, kóz czy bydła. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) sklasyfikowała te czworonogi jako molosy typu górskiego. Na terenach swego ojczystego kraju psy należące do tej rasy wciąż pracują przy zwierzętach. W Polsce pirenejski pies górski znalazł się w roku 1995. Jego hodowla prowadzona jest m.in. na Kaszubach i w Wielkopolsce, ale bardzo mało popularny i na wystawach jest rzadki. Eksterier pirenejczyka – opis rasy. Pirenejski pies górski to bardzo duży pies pasterski, imponujących rozmiarów, mocnej, ale eleganckiej budowy. Kategoria: Sprzedam psa: Miasto: Oświęcim: Email: pirenejskie@pirenejskie.com: Ogłoszenie z dnia: 2012-10-22 22:03:11: Województwo: małopolskie: Telefon: 667635010 Bidon dla psa - zawsze bądź przygotowany na spragnionego pupila. 🐾 Hodowle psów rasowych zarejestrowane w: ⭐ ZKwP / FCI, ⭐ AKC, ⭐ The Kennel Club (UK)! ⏩ 🐕 Look4dog.com. Aidi. Aidi (oryginalna nazwa aïdi) – rasa psa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w Afryce Północnej, na obszarze dzisiejszego Maroka. Pierwotnie był użytkowany przez plemiona koczownicze do polowania i do pilnowania stad zwierząt hodowlanych. Współcześnie staje się też psem stróżującym. Nie podlega próbom pracy [2] . Województwo: pomorskie. Telefon: 586818567. 12.09.2014 nasza Championka Petra (Pirenejski Pies Górski),najmłodsza z trzech suczek w hodowli (wszystkie Championy Pl i większość z tytułami Zw.Pl) urodziła 10 szczeniaczków (5 piesków i 5 suczek), szczeniaki są już do odbioru, są już po Komisji hodowlanej a w razie braku to kolejna 0sH9Ui. Pies - porady, newsy i ciekawostkiRasy psów Inne nazwy: cão da Serra da Estrela Pies górski z Estrela to pochodzący z portugalskich gór Serra da Estrela pies pasterski. Był wykorzystywany do pilnowania stad, stróżowania oraz jako pies pociągowy. To inteligenty, ale nieufny pies, który wymaga doświadczonego przewodnika. Pies górski z Estrela Podstawowe informacje o psie górskim z Estrela Pochodzenie i historia Rasa od dawna istniała w regionie gór Serra de Estrela, choć jej dokładne pochodzenie nie jest znane. Prawdopodobnie to jedna z najstarszych ras na Półwyspie Iberyjskim. FCI oficjalnie uznała ją w 1955 roku. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy Sekcja Sekcja 2 : molosy Wygląd Wysokość w kłębie Pies górski z Estrela Suka : pomiędzy 62 i 69 cm Pies : pomiędzy 65 i 73 cm Waga Suka : pomiędzy 35 i 45 kg Pies : pomiędzy 45 i 60 kg Maść Umaszczenie jest jednolite (żółte, płowe lub szare), wilczaste (odcienie płowe, żółte i szare) lub pręgowane (płowe, żółte lub szare). Rodzaj szaty Krótka lub długa. Sierść jest gruba, gęsta, dość twarda, przypomina sierść kozią. Podszerstek krótki, miękki, obfity i zwarty. W przypadku odmiany długowłosej sierść może być lekko falista. Kolor oczu Brązowe Opis Pies górski z Estrela to molos typu górskiego. Jest proporcjonalny, o imponującym i harmonijnym wyglądzie przypominającym nieco leonberger. Głowa jest mocna, pojemna, o dobrze rozwiniętej szczęce, wydłużona i lekko wypukła. Oczy są owalne, mają spokojny i bystry wyraz. Uszy małe w porównaniu do wielkości tułowia, cienkie, trójkątne, osadzone średnio wysoko, odrzucone trochę do tyłu, zwisające przy głowie. Ogon jest długi, gdy pies jest spokojny, sięga końca stawu skokowego. Ciekawostki Rasa ta jest mało znana w naszym kraju. W Portugalii natomiast należy do jednej z najliczniej reprezentowanych. Odmiany Odmiana długowłosa Odmiana krótkowłosa Charakter Czuły Pies górski z Estrela jest przywiązany do swoich bliskich, ale nie okazuje uczuć w nadmierny sposób, bo stale tkwi na posterunku. Lubi zabawę Pies ten lubi bawić się z członkami swojej rodziny. Spokojny Rasa ta reaguje żywiołowo, ale w domu potrafi zachowywać się spokojnie. Inteligentny Ten pojętny, energiczny i odważny pies to doskonały towarzysz, na którego można zawsze liczyć. Łowca Pies górski z Estrela pozbawiony jest instynktu drapieżnika. Strachliwy/nieufny wobec obcych Jego instynkt obronny jest tak silny, że okazuje on wielką nieufność nieznanym sobie osobom. Niezależny Jak wiele psów przeznaczonych do obrony stad i mienia, pies górski z Estrela posiada dość niezależną naturę. Zachowanie Znoszenie samotności Jeśli powierzymy psu zadanie pilnowania domu, bez problemu zniesie samotność i zachowa czujność do powrotu właścicieli. Ich nieobecność nie powinna być jednak zbyt długa, w przeciwnym razie pies się znudzi. Posłuszny / łatwo się uczy Pies górski z Estrela jest dość posłuszny, ale szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ zbyt pobłażliwi właściciele szybko stracą kontrolę nad zwierzakiem ze względu na jego rozmiary. Szczekliwy Pies ten nie potrzebuje szczekać, by odstraszyć intruza. Podnosi głos dopiero wtedy, gdy sama jego obecność nie wystarczy. Skłonność do ucieczek Pies górski z Estrela posiada doskonały węch, wykorzystuje się go zresztą do szukania narkotyków i materiałów wybuchowych. W związku z tym łatwo łapie trop, ale mimo tego przeważnie trzyma się bliskich, by ich chronić. Skłonność do niszczenia Jeśli pies ten nie ma wystarczająco dużo przestrzeni i aktywności, może niszczyć otoczenie. Łakomczuch Przysmaki świetnie sprawdzą się podczas szkolenia, bo molos ten bywa uparty. Pies stróżujący To doskonały pies do pilnowania stad i majątku. Dzięki swojemu stanowczemu, a czasem nawet groźnemu zachowaniu, potrafi odstraszyć intruzów. Pierwszy pies Nowicjusze mogą nie być w stanie utrzymać kontroli nad psem tej rasy, który jest dość posłuszny, ale bardzo duży. Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Pies górski z Estrela w mieszkaniu Ten duży zwierzak nie może mieszkać na niewielkiej przestrzeni. W związku z tym mieszkanie nie jest dla niego dobrym rozwiązaniem. Najlepiej sprawdzi się dom z dużym ogrodem, gdzie pies będzie mógł pełnić rolę stróża. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń W przypadku tego aktywnego psa, potrzebującego fizycznej i umysłowej stymulacji, najlepiej sprawdzi się wysportowany właściciel. Podróże/łatwość przewożenia Duże rozmiary psa powodują, że nie zawsze można go ze sobą zabrać. Współżycie z innymi Pies górski z Estrela i koty Pies górski z Estrela może dogadać się z kotami, o ile przyzwyczaimy go do ich obecności już w młodym wieku. Pies górski z Estrela i psy Konieczna jest odpowiednia socjalizacja, by pies rozwinął i wzmocnił psie kody komunikacyjne. Pies górski z Estrela i dzieci Ten wesoły pies o silnym instynkcie obronnym, to doskonały przyjaciel dzieci. Pies górski z Estrela i osoby starsze Temperament psa może odpowiadać starszym osobom, ale muszą być one na tyle aktywne, by zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu. Cena Średnia cena psa górkskiego z Estrela w zagranicznej hodowli zarejestrowanej w FCI wynosi 1000 euro (ok. 4200 zł). Średni miesięczny koszt utrzymania psa to 250 zł. Pielęgnacja Bez względu na to, czy pies ma długą, czy krótką sierść, nie potrzebuje specjalnej pielęgnacji, wystarczy szczotkować go kilka razy w tygodniu. Linienie Utrata sierści jest umiarkowana. Żywienie Żywienie psa górskiego z Estrela nie jest trudne. Idealnie sprawdzi się surowe mięso, warzywa i zboża. Jego potrzeby zaspokoi również sucha karma wysokiej jakości. Zaleca się dwa posiłki dziennie, by pies nie zjadał naraz zbyt dużej ilości pokarmu. Zdrowie Długość życia 10 -12 lat Odporność/wytrzymałość To wiejski, wytrzymały pies. Odporność na upały Pies górski z Estrela jest przyzwyczajony do wysokich temperatur, nie boi się upałów. Odporność na zimno Pies ten może bez problemu mieszkać na zewnątrz, nie jest wrażliwy na zimno i wilgoć. Jak każdemu psu, w zimie naturalnie trzeba zapewnić mu ogrzewaną budę. Skłonność do tycia Jeśli zaspokoimy potrzeby naszego pupila, nie powinien on nadmiernie przybierać na wadze. Częste choroby dysplazja stawu biodrowego Cao da Serra da Estrela to pies górski z Estrela. Zaganiał bydło, pochodzi z Portugalii. Nie jest poddawany próbom pracy. Są to portugalskie psy znane od 1908 roku, wtedy po raz pierwszy pokazano je na międzynarodowej wystawie. Samodzielne w pracy, odporne, nie męczą ich złe warunki pogodowe. Ich odporność jest bardzo duża. Psy stróżujące, obronne, pracują także dla wojska. Są bardzo nieufne i agresywnie reagują na osoby obce, co jest dobre dla psów pilnujących, bo świadczy o ich dużej przydatności. Psy są niezależne, trudne do szkolenia. Gdy nie są socjalizowane i układane to mogą być niebezpieczne dla osób je posiadających. Są to psy duże, ważą 30-50 kilogramów. Rasa w Polsce jest kompletnie nieznana, obecnie jest hodowana wyłącznie w Wielkiej Brytanii. Gubią sierść raz w roku. Żyje 11-13 lat, choruje czasami na dysplazję stawów biodrowych, inne choroby raczej go nie nękają. Charakterystyczną cechą psa jest czarna kufa, czyli pysk ubarwiony na czarno. Psy trzeba czesać, przycinanie pazurów jest także konieczne. Zdjęcie do artykułu znalezione na stronie Pies z Kanaanu należy do jednej z najstarszych ras psów. Ten pochodzący z Izraela dziki pies służył żołnierzom w czasie II wojny światowej do wykrywania min i poszukiwania rannych. Silne więzi stadne jego przodków sprawiają, że jest gotów z poświęceniem bronić członków swojej rodziny. Dowiedz się, jaki jest i jak wygląda pies z Kanaanu. Canaan dog – podstawowe informacje Grupa 5 FCI (szpice i psy ras pierwotnych), sekcja 6 (psy ras pierwotnych; bez prób pracy) Długość życia 12–15 lat Charakter spokojny, nieufny wobec obcych, niezależny, terytorialny, inteligentny Rozmiar pies: masa ciała: 20–25 kg, wzrost: 51–61 cm suka: masa ciała: 18–20,5 kg, wzrost: 48–58 cm Sierść krótka lub średniej długości, podszerstek miękki i obfity Kraj pochodzenia Izrael Canaan dog – odrobina historii Pochodzący z Izraela canaan dog to prymitywna rasa psów, która została nieznacznie przekształcona przez człowieka. W jaskiniach liczących ponad 7 tys. lat, znajdujących się na południe od Tel Awiwu, archeolodzy znaleźli szkielety 700 psów z V wieku identycznych z tymi, jakie mają współczesne psy kananejskie. Pies z Kanaan jest potomkiem dzikich psów (pariasów) żyjących kiedyś na Bliskim Wschodzie. Fragmenty biblijne sprzed 3000 lat wspominają o psach, które opiekowały się stadami i obozami w regionie Kanaan. Podobizna psa kananejskiego widnieje również na malowidłach jaskini Synaj z 2000 roku Najstarsza z ras pariasów przetrwała w tym rejonie powstanie trzech wielkich religii, panowanie Rzymian, wyprawy krzyżowe i niezliczone wojny. Od wieków jej przedstawiciele służyli miejscowej ludności jako psy pasterskie i stróżujące. W latach 30. ubiegłego stulecia przestały być jedynie ciekawym reliktem minionych czasów. Jednym z celów rodzącego się właśnie państwa żydowskiego było sprowadzenie sprawnego, dzielnego i zdrowego psa, przystosowanego do życia w trudnych warunkach, który mógłby służyć w armii. Zadanie to powierzono profesor Rudolfinie Menzel z Wiednia, znanej ze swych prac nad psim behawiorem. Jako specjalistka w dziedzinie kynologii szybko zdała sobie sprawę, że europejskie rasy psów używane zwykle przez wojsko nie zdadzą egzaminu w tak trudnych warunkach klimatycznych. Postanowiła więc przyjrzeć się psom pariasom, używanym przez żyjących na pustyni Beduinów. Dzikie czworonogi doskonale sprawdziły się jako psy wartownicze, poszukujące rannych i wykrywające miny. Do dziś psy z Kanaanu służą w izraelskiej armii. Rola Rudolfiny Menzel była kluczowa w rozpoznaniu i ochronie rasy. To właśnie ona napisała pierwszy wzorzec w 1953 roku. Dzięki jej wysiłkom udało się zebrać sporą liczbę zwierząt i rozpocząć program hodowlany, w który aktywnie włączyła się później amerykańska kynolog i znana hodowczyni Myrna Shiboleth. W swojej hodowli Shaar Hagai kontynuuje dzieło profesor Menzel po dziś dzień. W latach 60. canaan dog został przewieziony do Stanów Zjednoczonych, Włoch i Wielkiej Brytanii. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała standard rasy w 1966 roku. Canaan dog – wygląd Pies z Kanaanu jest czworonogiem średniej wielkości, o mocnej i zrównoważonej budowie ciała. Ma smukłą, muskularną sylwetkę. Masa ciała wynosi od 18 do 25 kg, a wysokość od 48 do 61 cm. Samce są zdecydowanie cięższe i większe od suk. Głowa: proporcjonalna, średniej długości, w kształcie tępego klina, czaszka nieco spłaszczona, stop płytki, kufa mocna, nos czarny. Uszy: stojące, nisko osadzone, umiarkowanej wielkości. Oczy: ciemne, w kształcie migdała, nieco skośne. Tułów: kwadratowy, grzbiet prosty, kłąb mocno zaznaczony, lędźwie umięśnione, klatka piersiowa głęboka, niezbyt szeroka, żebra dobrze wysklepione, brzuch podkasany. Ogon: wysoko osadzony, noszony zwinięty nad grzbietem. Umaszczenie: od piaskowego po rudobrązowe, białe, czarne, cętkowane, z maską lub bez mogą występować białe znaczenia. Szata: włos okrywowy krótki lub średniej wielkości, prosty, szorstki; podszerstek obfity, miękki, przylegający. Sierść zapewnia dobrą ochronę zarówno przed upałem, jak i zimnem oraz deszczem. Canaan dog – charakter Pochodzenie psa z Kanaanu znacząco wpływa na jego charakter. Cechuje go bardzo silny instynkt obronny i terytorialność. Pozostaje zawsze w stanie czujności i gotowości. To bardzo opiekuńczy pies, który przywiązuje się do opiekuna i będzie gotowy do obrony rodziny w razie zagrożenia. Swoją nieufność wobec obcych wyraża głośnym szczekaniem. Nie zaatakuje jednak bez powodu. Jeśli ufa swoim opiekunom, nie będzie miał problemu z gośćmi w domu czy obcymi na neutralnym terenie. Może natomiast być agresywny, gdy podczas nieobecności rodziny w domu zauważy intruza na swoim terenie (człowieka czy zwierzę). Pies z Kanaanu jest umiarkowanie aktywny – odnajdzie się w domu, gdzie opiekunowie uprawiają sporty, ale też wystarczą mu długie spacery, podczas których będzie mógł się wybiegać. Doskonale sprawdzi się w psich sportach typu agility czy flyball. Jest bardzo wesołym i energicznym psem, potrafi biegać szybko i błyskawicznie zmieniać kierunek. Psy z Kanaanu są bardzo silnie związane ze stadem, dlatego największą karą dla tego czworonoga jest samotność. Znosi ją bardzo źle i nie może być pozostawiony w domu przez większą część dnia. Nie będzie chodził wszędzie za opiekunem, ale lubi wiedzieć, że jest w pobliżu. Znudzony może przekopać cały ogród. Jest bardzo inteligentny i niezależny. Nie tak chętny do szkolenia, jak inne rasy. Musi mieć z nauki jakieś korzyści, dlatego uczy się chętnie i szybko, ale tylko metodą pozytywnych wzmocnień. Warto rozpocząć szkolenie od wczesnych miesięcy życia i często je urozmaicać oraz wprowadzić do nich element zabawy. Ćwiczenia posłuszeństwa będą go po prostu nudzić. Canaan dog nie jest skłonny do ucieczek, ponieważ ma silnie rozwinięty instynkt terytorialny, co sprawia, że zwykle nie oddala się daleko od domu. Wymaga starannej i wczesnej socjalizacji, która pomaga mu w akceptacji dzieci i innych zwierząt w domostwie. Canaan dog – dla kogo? Canaan dog potrzebuje cierpliwego i łagodnego opiekuna. Czworonóg jest bardzo wrażliwy i nie lubi, gdy się na niego krzyczy. Nerwowe reakcje opiekuna mogą pogłębić nieufność psa. Rasa nadaje się dla osób, które będą konsekwentne, ale uszanują też niezależność zwierzęcia. Pies z Kanaanu lubi zabawę, dlatego dobrze dogada się z dziećmi, pod warunkiem, że będą odnosić się do niego z szacunkiem. Wobec obcych jest nieufny i podejrzliwy. Jego spokojny i serdeczny charakter czyni go doskonałym psem do towarzystwa. Czworonóg będzie szczęśliwy w dużym domu z ogrodzeniem. Jest psem, który potrzebuje przestrzeni, dlatego nie będzie mu wygodnie w małym mieszkaniu w mieście. Silny instynkt łowiecki sprawia, że może być agresywny wobec małych zwierząt, nie lubi też innych psów, gdy te naruszają jego teren. Akceptuje je tylko wtedy, gdy jest z nimi wychowywany. Canaan dog będzie odpowiednim psem dla opiekunów aktywnych fizycznie, zwłaszcza tych uprawiających sporty. Canaan dog – cena Psy z Kanaanu to bardzo rzadka rasa. Szacuje się, że na całym świecie jest od 2 do 3 tys. osobników. W Polsce istnieje tylko jedna zarejestrowana hodowla tej rasy. Cena szczenięcia wynosi od 700 do 1000 euro (3100–4500 zł). Na jego cenę składają się: opieka weterynaryjna nad suką w czasie ciąży, opieka nad szczeniętami po urodzeniu, odpowiednia dieta i czas opiekunów poświęcony treningowi oraz socjalizacji szczeniąt. Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, wybierz hodowlę prowadzoną przez profesjonalistów, która jest zarejestrowana w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Canaan dog – pielęgnacja Pielęgnacja psa z Kanaanu jest bardzo łatwa. Zaleca się czesanie psa przynajmniej raz w tygodniu. Jak większość ras, pies kananejski linieje dwa razy do roku. Należy wtedy zwiększyć częstotliwość szczotkowania nawet do dwóch razy dziennie. Obowiązkowe są regularne kontrole u lekarza weterynarii, sprawdzanie czystości uszu i oczu. Przycinanie pazurów można ograniczyć – psy z Kanaanu mają tendencję do kopania dziur w ziemi, dzięki czemu naturalnie ścierają pazury. Należy pamiętać też o szczotkowaniu zębów czworonoga, aby uniknąć problemów z kamieniem nazębnym. Kąpiele zalecane są kilka razy w roku lub przy znaczącym zabrudzeniu sierści. Canaan dog – żywienie Potrzeby żywieniowe psów z Kanaanu nie różnią się znacząco od potrzeb innych czworonogów. Jak w przypadku każdej rasy, rodzaj pokarmu i jego ilość należy dostosować do wieku oraz aktywności fizycznej zwierzęcia. Pełnoporcjowy pokarm trzeba podzielić na 2-3 dawki podawane o tych samych porach w ciągu dnia. Oczywiście należy także pamiętać o zapewnieniu zwierzęciu stałego dostępu do świeżej i czystej wody. Canaan dog – zdrowie Canaan dog to mocna, odporna i zdrowa rasa przystosowana do życia w ekstremalnych warunkach. Psy z Kanaanu żyją średnio 12–15 lat. Mają predyspozycje do pewnych schorzeń, takich jak: – dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, – zwichnięcie rzepki, – postępujący zanik siatkówki (PRA), – ektopia jąder, – mielopatia degeneracyjna (DM). Canaan dog – ciekawostki – W Izraelu pies z Kanaanu jest uznawany za symbol kraju. – Pies kananejski jest bardzo rzadką rasą. Szacuje się, że na całym świecie istnieje od 2 do 3 tys. osobników (w tym większość w Europie i Ameryce Północnej). – Najbardziej znanym psem z Kanaanu jest Friday, którego opiekunem w latach 90. był John F. Kennedy Jr. – Psy z Kanaanu do dziś żyją dziko na pustyni Negew w Izraelu. – Canaan dog ma najtwardsze ze wszystkich psów i odporne na skaleczenia opuszki łap. – Sibercaan jest obecnie jedyną uznaną hybrydą ras canaan dog z siberian husky. Canaan dog – przykładowe imiona Przykładowe imiona dla psa z Kanaanu: Selim, Aron, Ariel, Baltazar, Gabriel, Axel, Bingo, Mohito, Morgan. Przykładowe imiona dla suki z Kanaanu: Pestka, Leila, Diana, Klara, Ora, Saba, Fiona, Trufla, Zola. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów 5 Brak głosów. Oceń artykuł! Jeśli marzysz o masywnym psie w typie mastiffa, zwróć uwagę na psa górskiego z Estrela. Ten olbrzym będzie świetnym psem stróżującym – oddanym opiekunom i nieufnym wobec obcych. Brzmi interesująco? W takim razie sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o tych psach. Przeczytaj o nich w naszym tekście! Pies górski z Estrela charakteryzuje się atletyczną budową i dużymi rozmiarami. Psy te osiągają wysokość w kłębie odpowiednio 62–68 cm (suki) i 65–72 cm (samce). Prawidłowa waga oscyluje zaś w granicach 40–50 kg. Dorosłe psy wyglądem przypominają molosy – mają prostokątną sylwetkę i mocne kości. Głowa jest duża, długa i lekko wysklepiona, kufa równa długości mózgoczaszki. Uszy małe, trójkątne i wiszące, ogon długi zakończony haczykiem. Sierść i umaszczenie rasy z Portugalii Klasyfikacja FCI uznaje za dopuszczalne umaszczenie psów jednolite (szare lub płowe), wilczaste albo pręgowane. Dopuszczalna jest czarna maska, a białe znaczenia – jedynie na klatce piersiowej i palcach. Sierść podzielona jest na włos okrywowy i gruby podszerstek. Pies górski występuje w 2 odmianach: długowłosej;krótkowłosej. Osobniki długowłose mają włosie proste albo faliste tworzące kryzę, portki i pióra – taka długość włosia jest spotykana częściej u wystawowych psów rasowych. Charakter portugalskich olbrzymów Psy tej rasy, pochodzące z Półwyspu Iberyjskiego olbrzymy, to czworonogi oddane i kochające wobec swojej rodziny. Będą lojalne i wierne, więc świetnie sprawdzają się jako psy stróżujące. Są czujne i głośne – opiekunowie od razu więc dowiedzą się, gdy w okolicy domu pojawi się ktoś obcy. Pies górski z Estrela jest przy tym nieufny wobec nieznajomych i bardzo wycofany. Najlepiej od najmłodszych lat socjalizować pupila i spędzać z nim czas w otoczeniu innych ludzi oraz innych czworonożnych pupili. Pies jest też bardzo zwinny, więc hodowcy polecają, aby posesję, której strzeże, odgrodzić płotem o wysokości minimalnej 1,8 m. Historia rasy, czyli co warto wiedzieć o psie górskim z Estrela? Cao da Serra da Estrela, czyli pies górski z Estrela, to jedna z najstarszych ras psów na terenie Portugalii. Rozwinęła się jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego. Wtedy to Rzymianie na teren dzisiejszej Portugalii sprowadzili psy w typie mastiffa. Z uwagi na to, że wprowadzono je na odizolowany teren górski, zwierzęta nie zmieniały się zbytnio przez wieki, a cechy rasy – znacząco umacniały. Pies górski z Estrela wykorzystywany był jako pies stróżujący i pasterski (strzegł stad owiec i kóz). Z czasem, z uwagi na zmianę stylu życia większości ludzi, popularność rasy mocno spadła. Wzorzec i popularność portugalskich czworonogów Pierwszy standard rasy opracowano dopiero w 1922 roku. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna zmieniała go jednak jeszcze dwa razy (w 1933 i 1955). W latach 30. XX w., kiedy zauważono drastyczny spadek popularności (i liczebności populacji) psów górskich z Estrela, rozpoczęto w Portugalii rządową akcję propagowania ras narodowych. Jednak wyraźny wzrost znaczenia tej, którą opisujemy, nastąpił dopiero po 1974 r. Obecnie pies górski z Estrela najbardziej popularny jest na terenie Portugalii i Wielkiej Brytanii. Pielęgnacja dużych psów stróżujących Czworonogi tej rasy występują w dwóch odmianach. Długowłosa wymaga dokładniejszej i bardziej czasochłonnej pielęgnacji. Psy trzeba często czesać – minimum to dwa razy w tygodniu. Co pewien czas należy je także wykąpać. Dużo bardziej pracochłonne jest przygotowywanie psów na wystawy. Wówczas najlepiej oddać pupila w ręce profesjonalnego psiego fryzjera. Psy krótkowłose są łatwiejsze w utrzymaniu i nie wymagają tak częstego czesania. Ich sierść wciąż jest jednak bardzo gruba, więc zabiegów pielęgnacyjnych nie należy całkowicie zaniedbywać. Zdrowie i najczęstsze choroby psa górskiego z Estrela Rasa ta jest bardzo zdrowa i odporna. Jednak jak wszyscy przedstawiciele dużych ras, również psy górskie z Estrela mogą być podatne na dysplazję stawów biodrowych. U osobników tej rasy zdarzają się także choroby serca, które także wynikają najczęściej z rozmiarów zwierzęcia. Warto także pamiętać o okresowym badaniu stanu zdrowia ulubieńca u lekarza weterynarii. Dobrze jest również zadbać o profilaktykę i szczepić psa zgodnie z obowiązującym kalendarzem szczepień ochronnych. Żywienie portugalskich psów stróżujących Pies górski z Estrela ma duży apetyt – odpowiadający jego rozmiarom. Pupila można karmić zarówno gotowymi mieszankami (karmą suchą lub mokrą), jak i samodzielnie przygotowywanymi posiłkami. Wówczas należy opierać je na zasadach diety BARF. Jej podstawę powinny stanowić: różnorodne surowe mięsa;podroby;kości i ścięgna. Dodatkiem mogą być surowe jaja, owoce i warzywa. Przed ich podaniem pupilowi warto upewnić się, że produkty nie należą do grupy takich, które u psów mogą wywołać problemy trawienne (jak np. winogrona, cebula czy czosnek). Pies górski z Estrela to lojalny, uroczy olbrzym, który najlepiej sprawdzi się jako opiekun dużej posesji. Pies mocno przywiązuje się do ludzi i potrzebuje ich towarzystwa, więc najszczęśliwszy będzie wówczas, gdy praca opiekunów nie wiąże się z nieobecnością przez cały dzień.